Znów zamrugał dziś świat.
Wołam Cię światełkiem.
Łza zmienia płomyk w kolorową tęczę,
Z jednej strony ja, z drugiej....
Nie ma Cię..
Coraz dłużej Cię nie ma..
Nie umiałam dziś nie płakać.
Jarzębina pod oknem zakończyła już swój opętańczy taniec.
Cicho, ciemno i zimowo..
Czasem odnajduję w tej ciszy piękno i spokój,
Dziś.. tylko
Samotność i tęsknotę..
Kochana jestem z Tobą, tak wirtualnej...
OdpowiedzUsuńW smutnym wietrze, w zimnych kroplach deszczu, w każdej śnieżynce mroźnego śniegu...
OdpowiedzUsuńZawsze i wszędzie Mały jest z Tobą,
Wirtualnie - lecz bardzo prawdziwie!
....chciałabym cos napisać sama nie wiem co.... Mysle o Tobie o synku twoim niemal każdego dnia.... Wiem, że to nic ale myslę.
OdpowiedzUsuńZapalam u męża swego znicz z mysla o mlodszym zawsze.
Pozdrawiam Cie bardzo serdecznie, mocno ściskam.....
Przytulam Cię i głaszczę po głowie. I nic nie mówię, bo nie trzeba słów...
OdpowiedzUsuńZ każdym dniem nie ma ich coraz bardziej ...........
OdpowiedzUsuńTulę:* Tylko tyle, a może aż, bo tak jak powiedziała Ania "nie trzeba słów"
OdpowiedzUsuńMamo Marcina tak, nie ma Ich coraz bardziej i dłużej, choć pomimo tego wierzę, że są gdzieś obok nas niewidzialni, a jednocześnie są gdzieś indziej.
Słów brak, za to łez-nie.....
OdpowiedzUsuńSwiatelko zaswiece i zaswiec tez...jestem...wirtulanie ale ejstem z Toba...
OdpowiedzUsuńJestem z Tobą... Ja też zapaliłam światełko... Dla mojej Córeczki...
OdpowiedzUsuńGdybym mogła spełnić swoje jedno, jedyne marzenie w jutrzejszą noc, chciałabym dla Ciebie i Młodszego zawrócić czas...
OdpowiedzUsuńZagladam codziennie z nadzieją, że cos napiszesz.... ja nic nie potrafię. Gdybym mogla jak Ewelina..... i ja bym zawróciła czas.....
OdpowiedzUsuńSpokoju dla Ciebie i Młodszego.....
Piękny wierszyk. Jest w nim głębia uczucia i romantyczności. Ładnie....
OdpowiedzUsuń