Bezustanne bycie silnym wykańcza.
Coraz częściej nie daję sobie rady z radzeniem sobie..
Jestem zmęczona.
Marzy mi się luksus rozłożenia bezradnie rączek, bo "ojej.. upadło.." i poczekania, aż ktoś podniesie, otrzepie, pocieszy..
Tymczasem muszę własnoręcznie ukręcić łeb kominiarzowi..
A jeśli coś rozbija się o zapomniany w domu telefon, nie mogło być wiele warte..
To czego żal...
Nie skarżę się. Skąd..
Przecież jestem taka silna. Do obrzydzenia.
Znowu ze wszystkim sobie poradzę.
To tylko chwila słabości.
