Taka piękna pogoda na spacer

Zimowa, biała droga spoza skali wszelkiej kolejności odśnieżania.
Po obu stronach leśna dostojność.. nieskazitelna, czysta.. iskrząca..
Tylko ja i trzeszcząca mrozem cisza.. i  szelest zsuwającej się z gałęzi śnieżnej czapy, jakby strąconej skrzydłem przez nieuważnego anioła..
Właśnie na tej drodze po raz kolejny dotarła do mnie banalna prawda, że świat jest po prostu piękny.. tak rozpaczliwie i boleśnie piękny, że oddech staje się krótki i płytki.

I nagle poczułam się cholernie samotna.. bo życie wiele traci na uroku, jeśli nie ma z kim się nim zachwycić.. złapać za rękę, zatrzymać.. rozejrzeć..
i przez moment pomyślałam, że...

a potem wróciłam do domu..

8 komentarzy:

  1. Pomyśl jeszcze raz , przez dłuższy moment.....



    Jolka....

    OdpowiedzUsuń
  2. Wszystko jest po coś ....Mój odwieczny dylemat...W chwili zachwytu , dzielę go z Twoją nieobecnością ...A gdybyś była , czy dostrzegł bym ten cud ? Wszystko jest po coś , pewne rzeczy widzimy tylko w samotności , by życie było pełniejsze , by miało urok ...Kucyk

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dopóki jest po coś, ma sens. Ale co wtedy,kiedy wszystko jest po nic ? Żeby życie miało urok...? Brzmi jak kpina..

      Usuń
    2. mam nadzieje, ze z jakiejś innej, nieznanej nam jeszcze perspektywy jednak zobaczymy ten sens... wszystkiego
      Przytulam Cię mocno i pozdrawiam. emigrantka.

      Usuń
    3. czekam na tę inna, bo z tej zbyt wiele jest niewidoczne..

      Usuń
  3. Człowiek jest zwierzęciem stadnym,to normalne, samotność nie jest jego naturalnym srodowiskiem
    B.C.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Człowiek jest silniejszy niż się mu wydaje, w nienaturalnym środowisku tez potrafi się zakorzenić.

      Usuń