Chciałam dobrze, wyszło jak zwykle..

" Świetnie odgrywał swą rolę, siedział prosto, chwytał się rozpaczliwie trzonków sztućców, nie dawał się zbić z tropu, odpowiadał na żarty i przytyki, wzruszał ramionami, gdy było to konieczne, wyrażał opinie, śmiał się nawet i to w dobrych momentach,a pomimo to rozpadał się, kruszył i pękał bezszelestnie.
Patrzył jak palce zaciskają się na szklance i stopniowo bieleją.
Zgnieść ją, utoczyć nieco krwi i odejść od stołu. "

Znów w cudzych słowach odnajduję własne emocje.
Starałam się.
Bez sensu.