Kolejna rozprawa, już nawet nie wiem która. Kolejne odroczenie i nikłe prawdopodobieństwo, żeby skończyło się w ciągu najbliższego półrocza.
Kolejne wnioski.. odwołania.. postępowania..
Kolejne eksperymenty, ekspertyzy, opinie..
Ktoś zapytał - jesteś zła ?
Nie. Nie mam siły nawet na złość... Nie chce mi się oddychać..
oddychaj... bedzie dobrze...
OdpowiedzUsuńPan Bóg nierychliwy, ale sprawiedliwy!
OdpowiedzUsuń...bardzo Ci współczję ale cóż poza tym mogę zrobić?
OdpowiedzUsuńPrzykro mi.Wierzę mocno, że jednak sprawiedliwośc zwycięży.Proszę byc dzielną, jak dotychczas.Pozdrawiam ciepło.
OdpowiedzUsuńDasz radę.
OdpowiedzUsuńJak już kiedyś pisałam...Brak słów.To cyrk,nie sąd !!!
OdpowiedzUsuńNiestety chyba masz rację.
OdpowiedzUsuńParanoja!!!! To tylko może zdażyć się w Polsce! W Stanach miałby wyrok po miesiącu, a u nas posiedzenie sądu co pół roku, i tak ciągną się sprawy w nieskończoność, Sprawiedliwość powinna być wymierzana od razu a nie ciągnąć się latami.Nieuchronność kary powinna być czynnikiem odstraszającym.
OdpowiedzUsuń...a to Polska właśnie.
OdpowiedzUsuńNo nie!
OdpowiedzUsuń:( .....................
OdpowiedzUsuńNasza bezsilność - w obliczu tak porażającej niesprawiedliwości naszego "wymiaru sprawiedliwości" - poraża.Chciało by się wyć - albo po prostu wziąć sprawy w swoje ręce. Tylko jak?Nasze prawo z troska pochyla się tylko nad przestępcą - nigdy ofiarą.Jakie to okrutne, nieludzkie.A my, tacy maleńcy, bezradni, "na łupince orzecha stojąc"....Jestem z Tobą z całych sił - ale co z tego?...
OdpowiedzUsuńTo, ze my nie znamy odpowiedzi na pytanie, wcale nie oznacza, ze jej nie ma..... Ogladałaś "Horton słyszy Ktosia"??????, jeśli nie, polecam... Motyw przewodni: To, ze my czegos nie widzimy, wcale nie oznacza, ze to nie istnieje..... Bajka, ale jakze prawdziwa....:) A'propos rozprawy.... prawa...Bezsilność wobec ludzkiej głupoty jest potworna rzeczą...A ludzka głupota i beznadziejnosc przekracza wszelkie granice...
OdpowiedzUsuńI ja chcę mieć sporo w życiu do czynienia z sądem... Jeny, skoro to tak wygląda, to może trzeba by zastanowić się nad inną drogą życiową. Mam nadzieję, że nikt nie drążył tematu. Moja mama zawsze docieka: a czemu jesteś zła, co jest, czemu się obrażasz, czemu ci smutno... W takich chwilach najchętniej bym ją ugryzła po prostu.
OdpowiedzUsuńnie wierzę w dobrze..
OdpowiedzUsuńwolałabym tu... tu skrzywdził.. na sprawiedliwości po tamtej stronie mniej mi zalezy..
OdpowiedzUsuńpewnie nic.. tak jak ja..
OdpowiedzUsuńkażdy ma swoją sprawiedliwość..
OdpowiedzUsuńalbo i nie..
OdpowiedzUsuńw cyrku czasem bywa smiesznie...
OdpowiedzUsuńto, co powinniśmy mieć, a co mamy, to niestety dwie zupełnie różne rzeczy..
OdpowiedzUsuńszkoda.. żeby chociaz ukraina.. łatwiej by było..;)
OdpowiedzUsuńno tak..
OdpowiedzUsuńjak ta sprawa potrwa jeszcze chwile, to okaże się, że to mój syn na niego napadł, porwał samochód i sam się przejechał, wcześniej włączając zielone światło na przejściu..
OdpowiedzUsuńJa ciągle mam nadzieję, że istnieje.. ze zobaczę, że się dowiem, że doczekam..
OdpowiedzUsuńludźmi nie zawsze kieruje ciekawość czy wścibstwo.. czasem to po prostu troska, chociaz często niedelikatna..
OdpowiedzUsuńwłaśnie..
OdpowiedzUsuńPójdzie siedzieć, to oczywiste! Ale dlaczego w tak prostej sprawie jak zabicie dziecka na pasach, rodzina musi włóczyć się po sądach latami? Co tu w ogóle jest do analizowania?? Nie zachował ostrożności przed przejściem,nie zatrzymał się i nie popatrzył, przez jego bezmyślność nie żyje dziecko!!
OdpowiedzUsuńNic nie jest ani tak proste, ani tak trudne, jak nam sie wydaje.. jak sie okazuje wszystko wytłumaczyć, przeinaczyc, zmienić.. to tylko gra słow..
OdpowiedzUsuńPokraczny mamy ten wymiar sprawiedliwości. Jakby sądy skupiały się wyłącznie na tym, aby zebrać dowody niewinności winowajcy. Oglądam reportaże, które z nóg zwalają. Choćby ostatni E.Jaworowicz. Pomyślałam o Tobie wówczas. A to nic nie daje, poza bezsilnością.
OdpowiedzUsuńdokładnie tak jest.. ja juz nawet nic nie oglądam, dość mam tego, czego doświadczam na własnej skórze..
OdpowiedzUsuńZapewniem Cię, ze tak bedzie.. kim ja jestem , że mówie takie słowa... A jednak zapewniem Cię.....
OdpowiedzUsuńbezsilność... rzeczywiście ręce opadają :(
OdpowiedzUsuńwszystko opada...:(
OdpowiedzUsuńChciałam dać Ci nadzieję na jakąś sprawiedliwość w ogóle, bo boję się że TU jest ona skrajnie niemożliwa:( Wybacz jeśli Cię zirytowałam...
OdpowiedzUsuńNie zirytowałaś mnie...nie Ty.. to sądowa rzeczywistość mnie irytuje..
OdpowiedzUsuńOd dwóch dni zaglądam do Ciebie i zastanawiam się co napisać i powiem szczerze, że nie wiem. Zwyczajnie brakuje słów...
OdpowiedzUsuńOch Lorely, U nas zaraz minie 5 lat. córcia ma 6 lat i kolejny raz jadę na badanie psychologiczne do psychiatry który ma stwierdzić jaki wpływ na małą miał wtypadek sprzed 5 lat. Masakra. Nasz Wymiar Sprawiedliwości działa bardzo opieszale, mieć z nim kontakt to coś strasznego - człowiek traci wiarę w sprawiedliwość ... Łap powietrze powoli tak chyba mniej boli ?
OdpowiedzUsuńmoże napisać skardę do Strasburga na opieszałość sądów. Ile może trwać taka rozprawa? Aż do przedawnienia? Co musi czuć matka, która straciła ukochane dziecko, widząc tę szopkę. Aż mnie serce boli jak to czytam. Pozdrawiam i życzę wytrwałości. Mam nadzieję, że w końcu winni dostaną to, na co zasłużyli.
OdpowiedzUsuńnie byloby... tam za pare groszy uniewinniliby go, tutaj masz szanse...nie wiem czy to dobre slowo
OdpowiedzUsuńusłyszałam, że to i tak jest szybko , bo inne sprawy....... ech..
OdpowiedzUsuńto taki ból, wobec którego już nic nie boli.. tylko sił coraz mniej..
OdpowiedzUsuńmi też brakuje...:(
OdpowiedzUsuńprzyszło mi raczej do głowy, że za te same parę groszy można...............
OdpowiedzUsuńSpokojnie Sąd nie bedzie rostrzygał ewiecznie...przytulam mocno :*[zakochana-kobietka]
OdpowiedzUsuńkażdy dzień jest wiecznością...
OdpowiedzUsuń"Dzielna kobieta, trudno o taką - jej wartość przewyższa perły..." - czytam ten blog i myślę, że te słowa z pewnej mądrej księgi są o Pani. Jestem pełna podziwu i szacunku dla Pani dzielności, wrażliwości i mimo wszystko umiłowania życia. Wierzę, że zakończenie tej sprawy musi kiedyś przyjść i przyniesie choć małe ukojenie, czego szczerze życzę. Pozdrawiam ciepło:)
OdpowiedzUsuńWcale nie jestem dzielna.. wcale.. ale dziękuję, za miłe słowa
OdpowiedzUsuńMocno tulam ...
OdpowiedzUsuń