Jest taki żal..

Pamięć odliczana ilością zniczy
Z każdym rokiem krótsza..

Cisza zawieszona w powietrzu
Szczerzy kły,
Kąsa,
Boli..

W migotliwym tańcu płomieni
Łzy błyszczą tęczą...

Tęsknię.. Wpadnij do mnie czasem.. proszę..

13 komentarzy:

  1. Dziś wracać na Ziemię mi nie każ
    Choć ziemia z błękitów mnie woła
    Bo tego nie zmienisz w człowieka
    Kto raz się przemienił w anioła.
    :(

    OdpowiedzUsuń
  2. Zapaliłam Młodszemu świeczkę wczoraj, w takim pięknym, wspólnym miejscu. Niebieską. Jestem z Tobą od lat, nie odzywam się, ale zaglądam, czytam i często o Was myślę. Przytulam :*

    Co u Starszego? Napomknij czasem, że wszystko w porządku, nawet kiedy w porządku jest niewiele. Starszy jest w moim wieku, czytając bloga 'dorastaliśmy razem'. Jest mi bliski w pewien sposób. Pozdrowienia z Wrocławia...

    OdpowiedzUsuń
  3. na moim cmentarzu też zapłonęło niebieskie światełko.. pamiętam..

    OdpowiedzUsuń
  4. sądząc po ilości zniczy na grobie Młodszego, dużo osób do Niego wpadło

    OdpowiedzUsuń
  5. Witaj Kasiu. Dziękuję.
    Starszy już od roku żyje swoim życiem, wspominałam, że się wyprowadził. Bardzo w porządku u niego, to świetny facet :) Nie piszę o nim bo nie chcę naruszać jego prywatności..

    OdpowiedzUsuń
  6. wiem.. zawsze, nie tylko w takie dni jak teraz, jak widzę, że ktoś tam przychodzi, coś ciepłego rozlewa mi się po sercu.. Ale czas płynie..rozmywa, zaciera.. i to też widzę.. nie mam pretensji.. c'est la vie

    OdpowiedzUsuń
  7. Tak tak, ja wiem i rozumiem - prywatnosc. Tak tylko chcialam uslyszec, ze w porzadku :)

    Sciskam jeszcze raz :)

    OdpowiedzUsuń
  8. dziś zapalę niebieską......
    mocno tulę.

    OdpowiedzUsuń